Verbum

гастралі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. Прыязджаць на гастролі, выступаць у якасці гастралёра (у 1 знач.). У горадзе гастраліравала оперная труна.

2. перан. Разм. Раз’язджаць, часта мяняць месца работы, занятку. Гастраліраваць па раёне.

гастранамі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гастраноміі, гастранома (у 2 знач.), звязаны з імі. Гастранамічныя вырабы. Гастранамічны магазін.

гастрано́м, ‑а, м.

1. Знаток і любіцель смачней ежы; гурман.

2. Гастранамічны магазін.

гастрано́мія, ‑і, ж.

1. Тонкае разуменне і веданне кулінарнага майстэрства.

2. Харчовыя прадукты высакаякаснага прыгатавання. Рыбная гастраномія.

[Фр. gastronomie.]

гастро́лі, ‑яў; адз. гастроль, ‑і, ж.

Выступленні прыезджага артыста або мастацкага калектыву (тэатра, аркестра і пад.). Пасля гастроляў у Мінску львоўскі тэатр уключыў у свой рэпертуар камедыю.. «Выбачайце, калі ласка!». «Полымя».

[Ням. Gastrolle.]

гастро́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з гастролямі; выязны. Гастрольная паездка. Гастрольная група.

га́струла, ‑ы, ж.

Спец. Стадыя развіцця зародка мнагаклетачных жывёл, наступная за бластулай.

[Лац. gastrula.]

гастры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Запаленчае захворванне слізістай абалонкі страўніка. Востры гастрыт. Хранічны гастрыт.

[Ад грэч. gastēr — страўнік.]

гастры́чны, ‑ая, ‑ае.

Страўнікавы. Гастрычнае захворванне.

гасуда́р, ‑а, м.

Гіст. Галава манархічнай дзяржавы; цар, імператар.