Verbum

варво́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да варволю. // Прызначаны для варволю. Варвольная бочка.

вар’етэ́, нескл., н.

Эстрадны тэатр лёгкага жанру.

[Фр. variété.]

вар’і́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вар’іраваць.

вар’і́равацца, ‑руецца; незак.

1. Відазмяняцца, перайначвацца. Песня, перадаючыся з вуснаў у вусны, змянялася, вар’іравалася; некаторыя матывы губляліся, некаторыя набывалі новае гучанне. Шкраба.

2. Зал. да вар’іраваць.

вар’і́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Відазмяняць, даваць новыя варыянты, перайначваць. Вар’іраваць песню. Вар’іраваць практыкаванні.

ва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. варыць.

варкава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. варкаваць.

варкава́ць, ‑куе; незак.

Тое, што і буркаваць. Было чуваць, як на страсе варкуюць галубы. Алешка. Яна [маці] з ім [сынам] ціхенька варкуе — Няхай гудзе, смачней засне. Колас.

варката́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. варкатаць.

варката́ць, ‑коча; незак.

1. Муркаць (пра ката).

2. Буркаваць. На хібах стрэх, на вешалах пад стрэхамі хат варкаталі галубы. Гартны.