перава́льванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. перавальваць 1 — пераваліць 1 (у 1, 4 знач.).
перава́львацца 1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да пераваліцца 1.
2. Нахіляцца то на адзін, то на другі бок у час руху. Лена планіруючы, перавальваюцца з крыла на крыло чатыры буслы. Брыль. «Газік» павольна перавальваўся з аднае калдобіны ў другую. Б. Стральцоў. Маглі б ісці хутчэй, але Фядора Антонаўка перавальвалася з нагі на нагу, нібы качка. Пестрак.
3. Зал. да перавальваць 1.
перава́львацца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да перавальваць 2.
перава́льваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пераваліць 1.
перава́льваць 2, ‑ае; незак.
Незак. да пераваліць 2.
пераваля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.
Паваліць усіх, многіх або ўсё, многае.
перавандрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.
1. Вандруючы, перабрацца, перамясціцца на новае месца. — Давядзецца заўтра дасказаць, — прамовіў стары, збіраючыся перавандраваць да сваёй жонкі. Сіняўскі. У якіх толькі руках не бываў малы медны грошыкі .. Перавандраваў у стол карчмара, а адтуль у скарбонку-свінку вясковай дзяўчынкі. «ЛіМ».
2. Вандруючы, пабываць у многіх месцах.
перавандро́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавандроўваць — перавандраваць.
перавандро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перавандраваць.
перавандро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавандроўваць — перавандраваць.
перава́раны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пераварыць.
2. у знач. прым. Які страціў некаторыя якасці ў выніку доўгага варэння. Перавараная бульба.
перава́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераварваць — пераварыць.