Verbum

селені́т ​¹, ‑у, М ‑ніце, м.

Разнавіднасць гіпсу залаціста-жоўтага або белага колеру, які ідзе на мастацка-бытавыя вырабы.

[Ад грэч. selēnē — Месяц.]

селені́т ​²,

гл. селеніты.

селені́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да селеніту ​¹, зроблены з селеніту. Селенітавая попельніца. Селенітавая ваза.

селені́тка,

гл. селеніты.

селені́ты, ‑аў; адз. селеніт, ‑а, М ‑ніце, м.; селенітка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. селеніткі, ‑так; ж.

У фантастычнай літаратуры — уяўныя жыхары Месяца.

[Ад грэч. selēnē — Месяц.]

селено́граф, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне селенаграфіі.

селено́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне селеналогіі.

селі́н, ‑у, м.

Адна- або шматгадовая расліна сямейства злакаў.

се́лішча, ‑а, н.

Разм. Зямельны ўчастак, заняты будынкамі, садамі. Усе былі рады, што вярнуліся на сваё селішча, да пакінутых амаль тры гады таму назад хат. Пестрак. // Месца, дзе раней было якое‑н. пасяленне. А адтуль — каб масквічкі ўжо ўсё ведалі — падалася [цётка Макрына] з імі па шляху, за зялёную пад лубінам гару, паказаць, дзе было дзедава селішча. Ракітны. [Бацька] убачыў на сваім селішчы толькі груды абгарэлага, задымленага камення ды, глеючыя галавешкі. Мележ.

сель, ‑ю, м.

Гразекаменны бурны паток з гор, які ўтвараецца ў выніку ліўняў, снегу і пад.

[Ад араб. sail — плынь.]

сель...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «сельскі» (у 1 знач.), напрыклад: сельсавет, сельпо, сельмаг.