Verbum

ра́кель, ‑я, м.

Тонкая стальная пласцінка з заточаным лязом, якой знімаецца фарба з прабельных элементаў друкарскай формы.

[Ням. Rakel.]

ра́кельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ракеля.

раке́та, ‑ы, ДМ ‑кеце, ж.

1. Напоўнены піратэхнічнай сумессю снарад, які пасля выстралу ярка свеціцца ў паветры і ўжываецца для феерверкаў і светлавых сігналаў. Усё вакол грымела і грукатала, ракеты асвятляла хмызняк і балота. Краўчанка. Дзесьці непадалёку ўжо ўзвіваліся сігнальныя ракеты нямецкіх патрулёў. Лынькоў.

2. Лятальны апарат з рэактыўным рухавіком. Лунай жа горда над усёй планетай, Як першы госць, як першы наш дазор, Імклівая касмічная ракета, Рубінавым святлом крамлёўскіх ясных зор. Хведаровіч. // Баявы снарад, які прыводзіцца ў дзеянне рэактыўнай сілай. Фугасная ракета.

3. Невялікае пасажырскае судна на падводных крылах.

•••

Балістычная ракета — ракета дальняга дзеяння, якая рухаецца па балістычнай траекторыі пасля спынення дзеяння рухавіка.

Глабальная ракета — ракета, здольная данесці баявы зарад у любы пункт зямнога шара.

Звышдалёкая ракета — міжкантынентальная ракета.

Ракета-зонд — беспілотная ракета з радыёперадатчыкам для перадачы навуковай інфармацыі з космасу або з вялікіх вышыняў на Зямлю.

Ракета-носьбіт — шматступеньчатая балістычная ракета для вывядзення ў космас штучных спадарожнікаў Зямлі, касмічных караблёў, аўтаматычных міжпланетных станцый і пад.

Ракета-спадарожнік — кіруемы ракетны баявы снарад, выведзены на арбіту спадарожнікам Зямлі.

[Іт. rocchetta.]

ракетабудава́нне, ‑я, н.

Вытворчасць ракет (у 2 знач.).

ракетабудаўні́к, ‑а, м.

Работнік ракетабудавання.

ракетаво́з, ‑а, м.

Разм. Самаходная ўстаноўка для ракет.

ракетадро́м, ‑а, м.

Спецыяльна абсталяванае месца для выпрабавання і запуску ракет (у 2 знач.).

[Ад слова ракета і грэч. dromos — месца для бегу, бег.]

ракетано́сец, ‑носца, м.

Баявы карабель або самалёт з ракетнай зброяй. // Разм. Самаходная ўстаноўка для ракет.

ракетано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ракетаносца; які мае на ўзбраенні ракеты. Ракетаносны карабель.

ракетападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму ракеты.