Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

пераабува́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераабуваць — пераабуць.

пераабува́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пераабуцца.

2. Зал. да пераабуваць.

пераабува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераабуць.

пераабу́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераабуць.

пераабу́цца, ‑абуюся, ‑абуешся, ‑абуецца; зак.

Надзець на сябе другі абутак; абуцца іначай. Вольга пераабулася ў боцікі, апранула паліто, і яны выйшлі з пакоя. Даніленка.

пераабу́ць, ‑абую, ‑абуеш, ‑абуе; зак., што.

Змяніць абутак, абуць іначай. Пераабуць боты. Пераабуць правую нагу. // каго. Абуць у іншы абутак. Пераабуць дзяцей у сухое.

пераабу́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераабучыць.

пераабуча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пераабучыцца.

2. Зал. да пераабучаць.

пераабуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераабучыць.

пераабучы́цца, ‑абучуся, ‑абучышся, ‑абучыцца; зак.

Абучыцца нанава, чаму‑н. іншаму.