Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

разва́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разваліцца.

2. Зал. да развальваць.

•••

Галава развальваецца гл. галава.

разва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разваліць.

развальцава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад развальцаваць.

развальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Апрацаваць адтуліны ў металічных вырабах вальцамі.

развальцо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. развальцоўваць — развальцаваць.

развальцо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да развальцоўваць.

развальцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да развальцаваць.

развальцо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. развальцоўваць — развальцаваць.

развалю́ха, ‑і, ДМ ‑люсе, ж.

Разм. Пра старую, напаўразбураную будыніну, хаціну. На ўскрайку лесу стаялі халупа-развалюха і маленькі хляўчук з плоскім дахам. Асіпенка. На прасторнай паляне, якая калісьці, відаць, была полем і дзе яшчэ захаваліся рэшткі чалавечага жылля — хлявок-развалюха ды студня, — іх сустрэла ўся група на чале з лейтэнантам Галькевічам. Шашкоў.

разва́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разварыць.

2. у знач. прым. Які добра ўварыўся, разварыўся. Ад кашы-канцэнтрату пахла лаўровым лістам і тлушчам, разваранай грэчкай і прыемным яловым дымам. Асіпенка. Ясачка любіла піць развараную макуху. Сабаленка.