пермане́нтнасць, ‑і,
Уласцівасць перманентнага; бесперапыннасць.
пермане́нтнасць, ‑і,
Уласцівасць перманентнага; бесперапыннасць.
пермане́нтны, ‑ая, ‑ае.
Бесперапынны, пастаянны.
[Лац. permanens, permanentis.]
пермякі́, ‑оў;
Былая назва часткі народа комі.
пе́рнік, ‑а,
Салодкае печыва на мёдзе, патацы або цукры з духмянымі прыправамі.
пе́рнікавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да перніка, звязаны з прыгатаваннем пернікаў.
перо́н, ‑а,
Пасажырская платформе, каля якой спыняюцца паязды на чыгуначнай станцыі.
[Фр. perron.]
перо́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да перона.
перпендыкуля́р, ‑а,
Прамая лінія, якая перасякае другую прамую пад вуглом 90°.
[Ад лац. perpendicularis — адвесны.]
перпендыкуля́рнасць, ‑і,
Перпендыкулярнае становішча.
перпендыкуля́рны, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца перпендыкулярам; размешчаны пад прамым вуглом да чаго‑н.