Verbum

перахва́т, ‑у, М ‑хваце, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перахватваць — перахваціць (гл. перахапіць у 1–5, 7 знач.).

2. Звужэнне, звужанае месца.

перахвата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і перахапаць.

перахва́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перахватаць — перахваціць.

перахва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перахваціць.

перахва́тчык, ‑а, м.

Той, хто перахватвае што‑н. Самалёт-перахватчык. □ — Падняць перахватчыкаў... — усхвалявана загадаў начальнік галоўнага каманднага пункта. Алешка. Быў знаёмы з плытагонамі, прыходзіў у захапленне ад перахватчыкаў, смелых і дужых людзей, якія дапамагалі плытагонам прыстаць да берага, а потым правесці каравая плытоў пад мост. Маўзон.

перахваці́ць, ‑хвачу, ‑хваціш, ‑хваціць; зак.

Тое, што і перахапіць.

перахва́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перахваціць.

перахілі́цца, ‑хілюся, ‑хілішся, ‑хіліцца; зак.

1. Крута нахіліцца. Лодка перахілілася і зачарпнула вады. □ Каб заглянуць у .. [гняздо], трэба было перахіліцца назад і вісець над бяздоннем. Маўр.

2. Перагнуцца, перавесіцца цераз што‑н. Перахіліцца цераз стол.

перахілі́ць, ‑хілю, ‑хіліш, ‑хіліць; зак.

Крута нахіліць набок.

перахіля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да перахіліцца.

2. Зал. да перахіляць.