Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

радыёмая́к, ‑а, м.

Перадавальная радыёстанцыя, сігналамі якой карыстаюцца ў радыёнавігацыі, каб вызначыць месцазнаходжанне лятальных апаратаў, караблёў.

радыёметэарало́гія, ‑і, ж.

Навука, у якой вывучаюцца атмасферныя працэсы і іх уплыў на распаўсюджанне радыёхваль і якая атрымлівае метэаралагічную інфармацыю з дапамогай радыётэхнічных сродкаў.

радыёметэацэ́нтр, ‑а, м.

Цэнтр збору і перадачы гідраметэаралагічнай інфармацыі па радыё і правадных каналах сувязі.

радыёнавіга́цыя, ‑і, ж.

1. Сукупнасць аперацый па забеспячэнню ваджэння самалётаў, суднаў і касмічных караблёў з дапамогай радыётэхнічных сродкаў.

2. Галіна навукі і тэхнікі, якая займаецца пытаннямі распрацоўкі і выкарыстання розных радыётэхнічных метадаў і сродкаў ваджэння самалётаў, суднаў і касмічных караблёў.

радыёнаву́шнікі, ‑аў; адз. радыёнавушнік, ‑а, м.

Тое, што і навушнікі (у 2 знач.). [Баляслаў] нагнуўся над столікам, уздзеў на галаву радыёнавушнікі. Чорны.

радыёпастано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Пастаўленая ў радыёстудыі і перададзеная па радыё п’еса або інсцэніроўка літаратурнага твора.

радыёпе́ленг, ‑а, м.

Спец.

1. Вугал, які ўтвараецца геаграфічным мерыдыянам і напрамкам ад радыёпрыёмніка на крыніцу радыёхваль. Вымярэнне радыёпеленга.

2. Сігнал перадавальнай радыёстанцыі, па якому вызначаецца вугал паміж мерыдыянам і кірункам на гэтую станцыю.

радыёпеленга́тар, ‑а, м.

Радыёпрыёмнае прыстасаванне для вызначэння кірунку на перадавальную станцыю.

радыёпеленга́цыя, ‑і, ж.

Вызначэнне кірунку на перадавальную радыёстанцыю пры дапамозе радыёпеленгатара.

радыёперада́тчык, ‑а, м.

Прыстасаванне для перадачы інфармацыі на адлегласць пры дапамозе радыёхваль.