Verbum

непрато́чны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае пратокі. Непраточнае возера.

непраўдападо́бнасць, ‑і, ж.

Уласцьвасць непраўдападобнага.

непраўдападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які не падобны на праўду, не адпавядае рэчаіснасці. Непраўдападобныя чуткі.

непраўдзі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць непраўдзівага. Непраўдзівасць вестак.

непраўдзі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не любіць гаварыць праўды; ілжывы. Непраўдзівы чалавек. // Далёкі ад праўды; непраўдападобны. Стары папярхнуўся на непраўдзівым слове, закашляўся, і праз слёзы, што выступілі на вачах ад кашлю, бліснуў на мяне кароткім, трывожным позіркам. Палтаран.

непрафесі́йны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і непрафесіянальны.

непрафесіяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Для якога тая ці іншая дзейнасць не з’яўляецца спецыяльнасцю, прафесіяй. Непрафесіянальны акцёр.

непрахо́днасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць непраходнага.

2. Спец. Няздольнасць прапускаць што‑н. (аб органах чалавека або жывёлы). Непраходнасць кішэчніка.

непрахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Праз які немагчыма або цяжка прабрацца, прайсці. Навокал быў непраходны лес. Гурскі. Раскаваў балота з пут, З дрыгвы непраходнай Гераічны вольны люд Працаю свабоднай. Купала.

непрацаздо́льнасць, ‑і, ж.

Няздольнасць да працы (у выніку хваробы, калецтва, старасці і пад.). Часовая непрацаздольнасць.