перасма́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад перасмаліць 2.
перасмалі́ць 1, ‑смалю, ‑смоліш, ‑смоліць; зак., што.
1. Пасмаліць нанава, яшчэраз. Перасмаліць лодку.
2. Пасмаліць усё, многае. Перасмаліць усе бочкі.
перасмалі́ць 2, ‑смалю, ‑смаліш, ‑смаліць; зак., што.
Разм. Перапаліць надвае, на часткі. Перасмаліць валасы завіўкай.
перасма́львацца, ‑аецца; незак.
Зал. да перасмальваць.
перасма́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перасмаліць 2.
перасме́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. Падаючы адзін другому якія‑н. знакі, паціху смяяцца, падсмейвацца з каго‑, чаго‑н. Палешукі, галоўным чынам, сталыя людзі, важна селі на лаўках, а дзяўчаты і маладыя хлопцы збіліся каля дзвярэй, пашчыпваючы адны другіх і перасмейваючыся. Колас.
перасме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Невялічкая лясная птушка атрада вераб’іных, здольная імітаваць, перадражніваць галасы розных жывёл.
перасме́шкі, ‑шак; адз. няма.
Разм. Смешкі, жарты з каго‑, чаго‑н.
перасме́шнік, ‑а, м.
Разм. Той, хто любіць высмейваць, перадражніваць каго‑н.; насмешнік. Мікола Нікановіч, малады празаік, заўсёды элегантна, крыху пад Купалу, апрануты чалавек, весялун і перасмешнік, даволі удала імітаваў Купалава чытанне. Лужанін.
перасме́шніца, ‑ы, ж.
Разм. Жан. да перасмешнік.
перасміха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да перасміхнуцца.