перасвідрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Пасвідраваць усё, многае.
перасвідро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перасвідраваць.
перасві́снуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
Разм. Адказаць на свіст свістам, даць знаць пра сябе свістам.
перасві́ст, ‑у, М ‑сце, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасвіствацца — перасвіснуцца.
2. Папераменны або пералівісты свіст. Праз адчыненае акно ў пакой данёсся вясёлы птушыны перасвіст. Васілеўская. Дразды, пераймаючы салаўіныя пералівы, сустракалі .. раніцу такім адмысловым перасвістам, што звінела ў вушах. Пташнікаў.
перасвіста́ць, ‑свішчу, ‑свішчаш, ‑свішча; зак., каго-што.
Разм. Узяць верх над кім‑, чым‑н. у свісце. Выскачыў Свістун з балота і кажа Івану: — Хто каго перасвішча, таго і грошы. Якімовіч. Заганарыўся ён [Салавей], Адзіным стаў лічыць сябе на свеце, Спяваў, гуляў, І не прыкмеціў, Як нейкі там Жаўрук яго перасвістаў. Корбан.
перасві́стванне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасвіствацца — перасвіснуцца, а таксама гукі гэтага дзеяння.
перасві́ствацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.
1. Незак. да перасвіснуцца.
2. Свістаць адначасова або папераменна (пра птушак). Птушкі сонна .. перасвіст валіся ў гушчары. Самуйлёнак.
перасві́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перасвістаць.
перасвяткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.
Скончыць святкаваць.
перасе́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пераседзець, перасядзець.