пераара́ны і пераво́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пераараць.
пераара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і без дап.
1. Узараць нанава, яшчэ раз. — Ніхто не паедзе скародзіць таго поля, пераараць перш трэба, — толькі ўсяго і сказаў Якім, падтрымліваючы хлопцаў. Дуброўскі. Усякага чалавека пашкадуе зіма, нават неахайных трактарыстаў, якія дапусцілі агрэхі пры ворыве, нават няўпраўных брыгадзірам, якія не паспелі пераараць бульбу. Ермаловіч.
2. Прыараць у час ворыва частку чужога поля. Невядома праз што пасварыўся ён са сваім братам, які жыў па суседству; можа, той пераараў калі яго мяжу ці залез касой у Язэпаву траву. Шахавец.
3. Правесці баразну ўпоперак чаго‑н. Пераараць дарогу. □ А для гэтага трэба было да ўсходу сонца пераараць упоперак Нёман, яго дно, ды каб саху не конь і не валы цягнулі, а самі жанчыны. Колас.
4. і чаго. Узараць усё, многае. Колькі чаго перавазілі, колькі зямлі перааралі, перабаранавалі?.. Кулакоўскі.
пераарганізава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пераарганізаваць.
пераарганізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак.
Арганізавацца іначай, па-новаму.
пераарганізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.
Арганізаваць іначай, па-новаму.
пераарганіза́цыя, ‑і, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераарганізаваць, пераарганізавацца.
пераарганізо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пераарганізаваць.
пераарфава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пераарфаваць.
пераарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.
1. Праарфаваць яшчэ раз. Пераарфаваць насенне перад сяўбою.
2. Сарфаваць усё, многае. Пераарфаваць усё збожжа.
пераарфо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пераарфаваць.