Verbum

негаспада́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Такі, што не турбуецца пра гаспадарку. Негаспадарлівы работнік.

негасці́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць негасціннага.

негасці́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не вызначаецца гасціннасцю; няветлівы. Лабановіч прыгадаў нядаўні візіт да пісара Васількевіча і яго негасцінны прыём. Колас.

негатунко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не належыць да якога‑н. гатунку.

негатыві́зм, ‑у, м.

Спец.

1. У медыцыне — адзін з сімптомаў расстройства вышэйшай нервовай дзейнасці, які праяўляецца ў бяссэнсавым супраціўленні знешнім уздзеянням.

2. У псіхалогіі — нематываванае імкненне дзейнічаць насуперак. Негатывізм падлеткаў.

3. Адмаўленне чаго‑н.; адмоўныя адносіны да чаго‑н. (без якога‑н. станоўчага сцвярджэння).

негаты́ў, ‑тыва, м.

Адбітак на фатаграфічнай пласцінцы (або плёнцы), на якім размеркаванне святла і ценю адваротнае сапраўднаму, а таксама фатаграфічная пласцінка (або плёнка) з такім адбіткам; проціл. пазітыў. Негатывы праяўляюцца, і карта воблачнасці адпаведная, часткі зямнога шара гатова. «Маладосць».

[Ад лац. negativum — адмоўнае.]

негаты́ўны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да негатыва. Негатыўная плёнка.

негаты́ўны ​², ‑ая, ‑ае.

Адмоўны. Негатыўныя адносіны. Негатыўная ацэнка.

негацыя́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Уст. Асоба, якая вядзе аптовы гандаль пераважна за межамі сваёй краіны. Група негацыянтаў.. складалася з банкіра Леапольда Краненберга, самай багатай кішэні па гэты бок Буга, Якуба Натансона і Рупрэхта. Караткевіч.

[Фр. négociant.]

негігіені́чнасць, ‑і, ж.

Стан негігіенічнага.

негігіені́чны, ‑ая, ‑ае.

Які не адпавядае патрабаванням гігіены. Негігіенічныя ўмовы.