перапу́дзіць, ‑пуджу, ‑пудзіш, ‑пудзіць; зак., каго.
Разм. Перапужаць. Сабака ашалеў. Распырскваючы сліну, З усіх сабачых ног да статка падляцеў І ну ірваць скаціну, Авечак перапудзіў і наўцёк У белы свет падаўся. Корбан.
перапужа́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад перапужаць.
перапужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Моцна спужацца, напужацца; перапалохацца. [Зоська:] Здаецца, прыйшоў да нас у хату нехта такі незвычайны .. Мы, здаецца, спачатку перапужаліся, а пасля нічога. Купала.
перапужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Моцна спужаць, напужаць; перапалохаць. — Ціха ты! Дзяцей перапужаеш! Васілевіч.
перапу́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.
1. Незак. да перапужацца.
2. Зал. да перапужваць.
перапу́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перапужаць.
перапу́ск, ‑у, м.
Спец. Дзеянне паводле дзеясл. перапускаць — перапусціць (у 1–3 знач.).
перапуска́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. перапускаць — перапусціць (у 1–3 знач.).
перапуска́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да перапускаць.
перапуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перапусціць.