Verbum

радыётэхні́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да радыётэхнікі (у 1 знач.). Радыётэхнічныя прыстасаванні.

2. Звязаны з вывучэннем і прымяненнем радыётэхнікі. Радыётэхнічны інстытут.

радыёуніверсітэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.

Сістэматычныя перадачы па радыё (лекцыі, кансультацыі, гутаркі), якія маюць на мэце павышэнне ведаў у пэўнай галіне і разлічаны на пастаянных слухачоў. Радыёуніверсітэт культуры.

радыёўстано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Радыёапаратура, устаноўленая ў месцы яе пастаяннай эксплуатацыі. У саўгасе электрычнасць, Відната без кошту. Свая радыёўстаноўка, Тэлефон і пошта. Купала.

радыёфі́зік, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне радыёфізікі.

радыёфі́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.

Галіна фізікі, у якой вывучаюцца фізічныя працэсы, звязаныя з электрамагнітнымі ваганнямі і радыёхвалямі. Поспехі радыёфізікі.

радыёфікава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад радыёфікаваць.

радыёфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Ажыццявіць (ажыццяўляць) радыёфікацыю. Радыёфікаваць калгас.

радыёфіка́цыя, ‑і, ж.

Аснашчэнне (мясцовасці, памяшкання) радыётрансляцыйнымі вузламі, сеткай праваднога вяшчання і радыёвяшчальнымі прыёмнікамі. Радыёфікацыя краіны. □ На шчасце,.. [інжынер] усё-такі зразумеў, чаго студэнты ад яго хочуць, і паабяцаў прыслаць заўтра тэхніка для радыёфікацыі інтэрната. Карпюк.

радыёхва́лі, ‑хваль; адз. радыёхваля, ‑і, ж.

Электрамагнітныя хвалі, якія распаўсюджваюцца на значную адлегласць без правадоў і скарыстоўваюцца для радыёсувязі і радыёвяшчання. Пакуль самалёт за секунду праляціць некалькі метраў, радыёхвалі могуць абысці вакол Зямлі некалькі разоў. «Маладосць».

радыёцэ́нтр, ‑а, м.

Пункт, абсталяваны спецыяльнай апаратурай для радыёсувязі і радыёвяшчання.