перапо́на, ‑ы, ж.
Тое, што стрымлівае доступ куды‑н. І вось земснарад зварухнуў перапону, Што воды трымала ў апошнія дні. Калачынскі.
•••
Грудабрушная перапона — мускульная перагародка, якая раздзяляе грудную і брушную поласці.
перапо́начны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да перапонкі. Перапоначная тканка.
перапо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Тонкая плёнка, якая з’яўляецца перагародкай ці абалонкай у жывым арганізме. Плавальная перапонка.
•••
Барабанная перапонка — перапонка, якая аддзяляе знешні слыхавы праход ад сярэдняга вуха.
перапончатакры́лы, ‑ая, ‑ае.
1. З празрыстымі крыламі, падобнымі на перапонку.
2. у знач. наз. перапончатакры́лыя, ‑ых. Атрад насякомых, якія маюць дзве пары празрыстых перапончатых крылаў.
перапо́нчаты, ‑ая, ‑ае.
З перапонкамі. Перапончатыя лапы.
перапо́раты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад перапароць.
перапо́рвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да перапорваць.
перапо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перапароць.
перапо́ўнены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад перапоўніць.
2. у знач. прым. Напоўнены, запоўнены звыш меры. Перапоўненая зала. □ У перапоўненым класе было цяжкае паветра. Колас. Мядзведзеў пасмактаў муштук, потым ткнуў яго разам з патухлай цыгаркай у перапоўненую попельніцу. Кандрусевіч.
перапо́ўніцца, ‑ніцца; зак.
Напоўніцца, запоўніцца звыш меры. Рэчка перапоўнілася. Страўнік перапоўніўся. // перан. Стаць поўнасцю ахопленым, празмерна напоўненым якімі‑н. пачуццямі, перажываннямі і пад. Сэрца перапоўнілася радасцю. □ Чулае дзіцячае сэрца перапоўнілася болем да краю. Якімовіч.
•••
Чаша цярпення перапоўнілася гл. чаша.