Verbum

перапая́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перапаяць.

перапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Запаяць, спаяць нанава, яшчэ раз.

2. Запаяць, спаяць усё, многае.

перапеляня́ і перапелянё, ‑няці; мн. няты, ‑нят; н.

Дзіцяня перапёлкі.

перапераза́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераперазаць.

перапераза́цца, ‑перажуся, ‑пяражашся, ‑пяражацца; зак.

Разм.

1. Аперазаць сябе накрыж. Пераперазацца ручніком.

2. Аперазацца, падперазацца нанава, іначай.

перапераза́ць, ‑перажу, ‑пяражаш, ‑пяража; зак.

Разм.

1. каго. Аперазаць каго‑н. накрыж. Пераперазаць партызана кулямётнымі лентамі.

2. што. Аперазаць, падперазаць нанава, іначай. Пераперазаць папружку.

перапе́рці, ‑пру, ‑прэш, ‑прэ; ‑пром, ‑праца; пр. перапёр, ‑перла; заг. перапры; зак.

Разм.

1. што. Перанесці, перацягнуць што‑н. з цяжкасцю на другое месца.

2. каго. Узяць верх, перамагчы ў спрэчках; пераканаць. Маці ведала нораў свае малодшае дачушкі: гэту не перапрэш! Васілевіч.

перапе́рчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераперчыць.

перапе́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераперчыць.

перапе́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Вельмі наперчыць, перадаць перцу ў якую‑н. страву. Пераперчыць суп.