Verbum

нешчаслі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які прыносіць няшчасце, гора; поўны няшчасця. Нешчаслівы дзень. □ Нямала Бачыў ён [дуб] пакут, Як рос на панскім полі; Спяваў пад ім прыгонны люд Аб нешчаслівай долі. Броўка.

2. Такі, якому не дадзена шчасця, радасці; няшчасны. Без маткі нешчаслівыя дзеткі. Прыказка.

3. Які не прынёс або не прыносіць удачы. Нешчаслівы латарэйны білет.

4. Такі, якому не спрыяе поспех, шчасце. Нешчаслівы сапернік.

нешыро́кі, ‑ая, ‑ае.

Невялікі па шырыні; даволі вузкі. Па баках нешырокай малапаезджанай дарожкі, сярод розных траў і кветак, багата рос і ўжо выспяваў пахучы кмен. Колас. Нешырокая пясчаная вуліца пуставала. Асіпенка.

неэканамі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неэканамічнага.

неэканамі́чны, ‑ая, ‑ае.

Неэканомны ў гаспадарчых адносінах. Звычайны цягнік з’яўляецца не такім дужым і не такім хуткім, як нам хацелася б. Да таго ж, ён вельмі пражэрлівы, патрабуе шмат вугалю, неэканамічны, як кажуць інжынеры. Шыловіч.

неэкано́мнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неэканомнага; адсутнасць эканомнасці.

неэкано́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Не схільны да эканоміі. Неэканомная гаспадыня.

2. Які выяўляе адсутнасць эканоміі, беражлівых адносін да чаго‑н. Неэканомнае расходаванне сродкаў.

неэквівале́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які не з’яўляецца эквівалентам чаго‑н.; нераўназначны, нераўнацэнны. Неэквівалентны абмен.

неэты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неэтычнага.

неэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які не адпавядае правілам этыкі. Неэтычныя паводзіны.

неэфекты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неэфектыўнага. Неэфектыўнасць метаду.