Verbum

пераніза́ць, ‑ніжу, ‑ніжаш, ‑ніжа; зак., што.

1. Нанізаць нанава, іначай.

2. Нанізаць, панізаць усё, многае.

перані́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перанізаць.

пераніцава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераніцаваць.

пераніцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Пераліцаваць.

пераніцо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераніцоўваць — пераніцаваць.

пераніцо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да пераніцоўваць.

пераніцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераніцаваць.

пераніцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераніцоўваць — пераніцаваць.

перані́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., каго-што.

Разм. Знішчыць, панішчыць усё, многае або ўсіх, многіх. А дзевер, не памятаючы сябе, уляцеў за .. [Марынай] следам і замахаў сякерай, зароў дзікім голасам: — Засяку-у!.. Усё кодла тваё перанішчу!.. Усё насенне звяду!.. Ракітны.

перано́с, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пераносіць — перанесці (у 1–6 знач.).

2. Знак у выглядзе рыскі, які ўжываецца пры перанясенні часткі слова ў наступны радок. Знак пераносу.