Verbum

пераме́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм.

1. Перапынак паміж урокамі. Вялікая пераменка. Малая пераменка. □ У часе пераменак па калідорах і аўдыторыях усе яны шумелі, ганяліся адны за другімі, дурэлі, як гэта ўласціва моладзі. Колас.

2. Камплект (бялізны, адзення) на змену. [Галя:] — Ну, пасцель. Пераменку такую-сякую. Рабочую адзежу трэба мець. Ермаловіч.

пераме́нлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пераменлівага; зменлівасць. Пераменлівасць надвор’я. Пераменлівасць мелодыі.

пераме́нлівы, ‑ая, ‑ае.

Які часта мяняецца, зменлівы; няўстойлівы. Пераменлівы вецер.

пераме́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пераменнага.

пераме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мяняецца, чаргуецца з чым‑н.; няўстойлівы, непастаянны. Зіма 1921 года была пераменнай — маразы змянялі адлігі і наадварот. Пестрак. Гульня ішла з пераменным поспехам. Гамолка.

•••

Пераменны капітал гл. капітал.

Пераменны ток гл. ток.

пераме́ншаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераменшыць.

пераме́ншванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамяншаць — пераменшыць.

пераме́ншыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што.

Падаць, уявіць сабе што‑н. у меншых намерах, чым у рэчаіснасці; не надаць чаму‑н. належнага значэння. Пераменшыць цяжкасці. □ І ніякім росчыркам пяра нельга пераменшыць, а тым больш перакрэсліць талент гэтага чалавека. Філімонаў.

пераме́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перамяніцца (у 1 знач.).

2. Зал. да пераменьваць.

пераме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перамяніць.