Verbum

радыёпрамысло́васць, ‑і, ж.

Галіна прамысловасці па выпуску абсталяваная і апаратуры для радыёсувязі, радыёвяшчання, тэлебачання і пад.

радыёпрыёмнік, ‑а, м.

Прылада для прыёму радыёсігналаў або натуральных выпрамяненняў і ператварэння іх для выкарыстання змешчанай у іх інфармацыі. // Апарат для прыёму радыёвяшчальных перадач. Транзістарны радыёпрыёмнік. Уключыць радыёпрыёмнік. □ У тумбачку, што стаяла ў спальні, Валодзя Кунько ўманціраваў маленькі, сабраны ім самім радыёпрыёмнік. Васілеўская.

радыёпрыёмны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для прыёму радыёхваль. Радыёпрыёмны агрэгат.

радыёру́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

Закрытае памяшканне (на судне), у якім размяшчаецца апаратура дальняй радыёсувязі.

радыёру́пар, ‑а, м.

Рэпрадуктар у выглядзе рупара. Разам з цёплым і духмяным паветрам у пакой уварваліся аддаленыя гукі радыёрупара: маскоўскія дыктары перадавалі апошнія паведамленне. Ракітны.

радыёрэле́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для перадачы радыёсігналаў звышвысокай частаты цераз шэраг прыёмна-перадавальных радыёстанцый. Радыёрэлейная апаратура. Радыёрэлейныя станцыі.

2. Які ажыццяўляецца перадачай сігналаў цераз шэраг прыёмна-перадавальных радыёстанцый. Радыёрэлейная сувязь.

радыёрэпарта́ж, ‑у, м.

Перадача па радыё непасрэдна з месца дзеяння. Радыёрэпартаж з аэрадрома аб сустрэчы касманаўтаў.

радыёрэпраду́ктар, ‑а, м.

Тое, што і рэпрадуктар. Банадысю нават здалося, што з боку пасёлка даносіцца вясёлая Музыка — мажліва, там і сапраўды так моцна гучаў вулічны радыёрэпрадуктар. Хадкевіч.

радыёрэ́ха, ‑а, н.

Радыёсігнал, які з’яўляецца адбіткам пасланага радыёсігнала. Вымярэнне адлегласцей метадам радыёрэха.

радыёсе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Сетка перадавальных і прыемных радыёстанцый.

2. Комплекс узмацняльнай апаратуры і ліній радыёсувязі, прызначаных для перадачы радыёвяшчальных праграм.