Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

радыёпе́ленг, ‑а, м.

Спец.

1. Вугал, які ўтвараецца геаграфічным мерыдыянам і напрамкам ад радыёпрыёмніка на крыніцу радыёхваль. Вымярэнне радыёпеленга.

2. Сігнал перадавальнай радыёстанцыі, па якому вызначаецца вугал паміж мерыдыянам і кірункам на гэтую станцыю.

радыёпеленга́тар, ‑а, м.

Радыёпрыёмнае прыстасаванне для вызначэння кірунку на перадавальную станцыю.

радыёпеленга́цыя, ‑і, ж.

Вызначэнне кірунку на перадавальную радыёстанцыю пры дапамозе радыёпеленгатара.

радыёперада́тчык, ‑а, м.

Прыстасаванне для перадачы інфармацыі на адлегласць пры дапамозе радыёхваль.

радыёперада́ча, ‑ы, ж.

1. Перадача мовы, музыкі, адлюстравання і пад. на адлегласць пры дапамозе радыёхваль. Да пачатку ранішніх маскоўскіх радыёперадач заставалася яшчэ каля сарака хвілін. М. Ткачоў.

2. Тое, што перадаецца такім чынам.

радыёпераклі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Радыёперадача, у якой удзельнічаюць папераменна некалькі радыёстанцый з мэтай узаемнай інфармацыі, абмену думкамі і пад. Радыёпераклічка гарадоў.

радыёперахва́т, ‑у, М ‑хваце, м.

Спец.

1. Прыём і запіс радыёперадач праціўніка як від разведкі.

2. Звесткі, атрыманыя ў выніку прыёму радыёперадач праціўніка.

радыёперашко́ды, ‑шкод; адз. радыёперашкода, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Электрамагнітныя ваганні, якія скажаюць карысныя сігналы і перашкаджаюць нармальнай рабоце радыёпрыёмных прыстасаванняў. Ведаючы, што «праціўнік» можа рабіць радыёперашкоды, камандзір загадаў .. перадаваць кожную радыёграму двойчы. «Маладосць».

радыёпіра́цтва, ‑а, н.

Вядзенне радыёперадач незарэгістраванымі прыватнымі радыёстанцыямі, устаноўленымі на суднах.

радыёпраме́нь, ‑я, м.

Вузкі пучок радыёхваль.