разнітава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад разнітаваць.
разнітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Зняць або паслабіць ніты 1 ў чым‑н.
разніто́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да разнітоўваць.
разніто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да разнітаваць.
разні́ца, ‑ы, ж.
Разм. Прадпрыемства, дзе рэжуць жывёлу; бойня. Цётка Двойра прыбірала ў іх у хаце і гатавала .. [дзецям] есці, калі Шолам прыносіў з разніцы кавалак мяса. Корбан.
разно́с, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. разносіць — разнесці (у 1–6 знач.).
2. Разм. Строгая вымова, рэзкая крытыка. Пасля хору хвалебных рэцэнзій раптам узнялася хваля крытыкі і разносаў. «Маладосць».
3. Спец. Перавышэнне дазволенай разлікам колькасці абаротаў вярчальных частак машыны, якое вядзе да разбурэння гэтых частак. Прадухіленне разносу.
4. Спец. Шырокая і неглыбокая горная вырабатка.
разно́сіцца, ‑сіцца; незак.
1. Незак. да разнесціся.
2. Зал. да разносіць.
разно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.
Незак. да разнесці.
разно́ска, ‑і, ДМ ‑носцы, ж.
Дзеянне паводле дзеясл. разносіць — разнесці (у 1, 2 знач.).
разно́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да разносу, прызначаны для разносу (у 1 знач.). Разноснае блюда.
2. Звязаны з продажам уразнос, прызначаны для такога продажу. Разносны тавар.
3. Які служыць для рэгістрацыі выходнай карэспандэнцыі. Разносная кніга.
4. Разм. Які змяшчае рэзкую крытыку. Разносны артыкул.
5. Спец. Які перавышае дазволеную разлікам колькасць абаротаў рухавіка, выклікаючы разбурэнне частак машыны. Разносная скорасць.