раскарчава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад раскарчаваць.
раскарчава́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак., што.
Расчысціць, выкапаўшы пні, дрэвы, кусты. [Казакі] аблюбавалі сабе далёкае ад людскіх паселішчаў месца, раскарчавалі глыбока ў лесе паляну і паставілі там першыя дзве хаты. Сачанка. Праз гады два мы раскарчавалі, расчысцілі пляцы і на той захламленай, дзікай пляцоўцы стаў дзівосны аазіс. Дубоўка. // Выкарчаваць, выцерабіць. Людзі здолелі раскарчаваць лес, выцерабіць поплаў — зрабіць зямлю. Скрыган.
раскарчо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскарчоўваць — раскарчаваць.
раскарчо́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да раскарчоўваць.
раскарчо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да раскарчаваць.
раскарчо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскарчоўваць — раскарчаваць.
раскасі́раваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад раскасіраваць.
раскасі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.
Уст. Расфарміраваць. Раскасіраваць полк. □ І калі наш ЦК заўсёды будзе ведаць, колькі ёсць у данай арганізацыі арганізаваных рабочых, з іх думкай ЦК павінен лічыцца і абавязак раскасіраваць мясцовы камітэт па патрабаванне арганізаваных рабочых. Ленін. // Расфарміраваўшы якое‑н. падраздзяленне, размеркаваць асабісты састаў.
[Ад ням. kassieren.]
раскасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што.
Спец. Умацаваць раскосамі.
раскасма́ціцца, ‑мачуся, ‑мацішся, ‑маціцца; зак.
Зрабіцца касматым; раскалмаціцца. Валасы раскасмаціліся.