Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

перакро́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перакроіць.

перакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

1. Пакроіць што‑н. нанава, іначай. Перакроіць сукенку. // перан. Змяніць, перарабіць што‑н. карэнным чынам. У другой паэме А. Бялевіча — роздум аб дружбе, аб каханні і праклён вайне, што перакроіла па-свойму чалавечыя лёсы, адабрала ў людзей шчасце. Гіст. бел. сав. літ.

2. Пакроіць усё, многае.

перакро́й, ‑ю, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакройваць — перакроіць.

перакро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакройваць — перакроіць.

перакро́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да перакройваць.

перакро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перакроіць.

перакро́йка, ‑і, ДМ ‑кройцы; Р мн. ‑роек; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакройваць — перакроіць.

перакрухма́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перакрухмаліць.

перакрухма́ліцца, ‑ліцца; зак.

Аказацца перакрухмаленым. Бялізна перакрухмалілася.

перакрухма́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Занадта накрухмаліць што‑н. Перакрухмаліць кашулю.

2. Накрухмаліць усё, многае.

3. Накрухмаліць нанава, яшчэ раз.