размяра́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да размяраць.
размяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да размераць.
размярко́ўвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; незак.
1. Незак. да размеркавацца.
2. Зал. да размяркоўваць.
размярко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да размеркаваць.
размясі́цца, ‑месіцца; зак.
Разм. Стаць размешаным. Цеста добра размясілася.
размясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што.
Перамяшаўшы, размяць (што‑н. густое, вязкае). Размясіць гліну.
размясці́цца, ‑мяшчуся, ‑месцішся, ‑месціцца; зак.
Знайсці для сябе месца; стаць або рассесціся на месцах. Падпалкоўнік загадаў батальёнам размясціцца ў прыбярэжным лесе. Мележ. Нарэшце стол быў накрыты, усе размясціліся, і гаворка сціхла. Ваданосаў. // Уладкавацца на жыхарства, спыніцца па прыбыцці ў якім‑н. месцы, памяшканні. Землякі размясціліся ў адным пакоі з Кастусём. С. Александровіч. // Заняць сабой якое‑н. месца, прастору. Між засценкамі Малінаўкай і Жывіцамі на невялікім пагорку размясціўся стары могільнік. Чарнышэвіч.
размясці́ць, ‑мяшчу, ‑месціш, ‑месціць; зак., каго-што.
1. Расставіць або разлажыць па месцах, у пэўным парадку. Сабраўся Калістрат галіцца, На століку прылады размясціў І — на табе! — люстэрачка ўпусціў. Корбан. Слава гаспадаром хадзіў па пакоі, прымяраючы, як лепш, размясціць экспанаты. Жычка. // Знайсці, даць кожнаму месца. Калгасны статак, які налічваў не больш двух дзесяткаў кароў і цялят, можна было размясціць і па хлявах калгаснікаў... Васілевіч. У вёску іх прапусцілі толькі хвілін праз сорак. Вусаты старшына размясціў партызан у дзвюх крайніх хатах. Асіпенка.
2. Размеркаваць паміж многімі (асобамі, арганізацыямі). Размясціць заём.
размята́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да размятаць.
размята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да размесці.