размежава́насць, ‑і, ж.
Стан размежаванага; размежаванне. Старэйшыя расказвалі.. [Івану], што калісьці між студэнтамі-літаратарамі і матэматыкамі існавала нейкая прафесійная размежаванасць. Шахавец.
размежава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. размежаваць, размежавацца.
размежава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад размежаваць.
размежава́цца, ‑мяжуюся, ‑мяжуешся, ‑мяжуецца; зак.
1. Раздзяліцца, устанавіўшы межы, граніцы паміж сваімі і чужымі землямі, уладаннямі.
2. перан. Аддзяліцца, адасобіцца адзін ад другога ў выніку несупадзення, процілегласці інтарэсаў, поглядаў. Так паступова размежаваліся паміж сабою дзве польскія партыі: партыя белых і партыя чырвоных. Якімовіч.
размежава́ць, ‑мяжую, ‑мяжуеш, ‑мяжуе; зак., каго-што.
1. Раздзяліць, правёўшы межы, граніцы. Размежаваць поле. □ Старыя сябры і прыяцелі, Турсевіч і Лабановіч, размясціліся ў кватэры найлепшым чынам. Усё падзялілі, размежавалі, і ніводзін ні ў чым не замінаў другому. Колас.
2. перан. Аддзяліць, адмежаваць адно (аднаго) ад другога. Адкрыла [Стэфа] вочы, але не адразу размежавала тое, што перажыла, і тое, што ўбачыла. Савіцкі.
разме́н, ‑у, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. разменьваць — размяняць і разменьвацца — размяняцца. // У шахматнай гульні — ход, у выніку якога абодва партнёры адначасова выводзяць з гульні аднолькавыя фігуры. Размен ферзёў.
разме́ннік, ‑а, м.
Разм. Аўтамат для размову грошай; разменны аўтамат.
разме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які прызначаецца, служыць для размену. Разменная манета. Разменная каса.
разме́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да размяняцца.
2. Зал. да разменьваць.
•••
Разменьвацца на дробязі — займацца неістотным, другарадным, а не галоўным, не асноўным.
разме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да размяняць.