Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

тарпедано́сец, ‑носца, м.

Баявы самалёт або карабель, які ўзброены тарпедамі.

тарпедано́сны, ‑ая, ‑ае.

Узброены тарпедамі. Тарпеданосная авіяцыя.

тарпедападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які па форме нагадвае тарпеду.

тарпе́днік, ‑а, м.

Ваеннаслужачы тарпедных катэраў.

тарпе́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тарпеды. Тарпедны апарат. // Які праводзіцца тарпедамі. Тарпедная атака.

2. Які мае на ўзбраенні тарпеды. Тарпедны катэр.

тарпеды́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ваенны марак, які абслугоўвае тарпедны апарат.

тарта́к, ‑а, м.

Лесапільны завод. Чутно, як шахае піламі стары тартак. Сабаленка. Жыў я на Далёкім Усходзе. Траляваў з тайгі бярвенне на тартак. Дубоўка. Сіпата гудкі застагналі спрасоння Пад звон цыркулярак блізкіх тартапоў. Танк.

тарта́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які заняты тартаннем.

тарта́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да тартальшчык.

тарта́н, ‑у, м.

Сінтэтычны матэрыял, якім пакрываюць бегавыя дарожкі, спартыўныя пляцоўкі.