нерэгуля́рнасць, ‑і,
Уласцівасць нерэгулярнага.
нерэгуля́рнасць, ‑і,
Уласцівасць нерэгулярнага.
нерэгуля́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адбываецца з перапынкамі; непастаянны.
2. Такі, які арганізуецца, склікаецца па меры неабходнасці.
нерэі́да, ‑ы,
1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — марская німфа, адна з дачок бога мора Нерэя.
2.
[Грэч. Nērēis — дачка Нерэя.]
нерэнта́бельнасць, ‑і,
Уласцівасць і стан нерэнтабельнага.
нерэнта́бельны, ‑ая, ‑ае.
Які не дае прыбытку, выгады; які не апраўдвае расходаў.