Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пэцкаль, , м. (разм.).

Той, хто пэцкае, дрэнна робіць што-н.

  • Ты сапраўдны мастак ці п.?

пэцканіна, , ж. (разм.).

Няўмела, неахайна, брудна выкананая работа.

пэцкацца, ; незак.

  1. у што, чым і без дапаўнення. Забруджвацца, пэцкаць сябе чым-н.

    • П. ў гразь.
  2. Станавіцца брудным.

    • Светлае адзенне хутка пэцкаецца.
  3. Вельмі марудна рабіць што-н. (разм.).

    • Дакуль вы будзеце п. з гэтай справай?

|| зак. выпацкацца, , апэцкацца, , запэцкацца, , спэцкацца, напэцкацца і упэцкацца.

|| наз. пэцканне, .

пэцкаць, ; незак.

  1. Забруджваць, вымазваць.

    • П. адзенне.
    • П. рукі.
  2. Рабіць брудна, няўмела (разм.).

    • Не малюе, а пэцкае.

  • Пэцкаць рукі аб каго-што (разм.) — быць замешаным у што-н. непрыстойнае, нізкае, звязанае з кім-н.

|| зак. выпацкаць, , апэцкаць, , запэцкаць, , спэцкаць, , напэцкаць і упэцкаць.

|| аднакр. пэцнуць, .

|| наз. пэцканне, .

пэцнуць, ; зак. (разм.).

  1. гл. пэцкаць.

  2. каго (што) па чым. Ударыць.

    • П. па твары.