Verbum

птушка, ✂, ж.

1. Пакрытая пер’ем і пухам пазваночная жывёліна з крыламі, дзвюма канечнасцямі і дзюбай.

   • Вадаплаўныя птушкі.
   • Пеўчыя птушкі.
   • Вольная п. (таксама перан. пра свабоднага, ні ад каго не залежнага чалавека).
   • Важная п. (перан. пра важнага чалавека; разм.).

2. зб. Такія жывёлы як прадмет развядзення, палявання, прадукт харчавання.

   • Хатняя п.
   • Рэзаная п.
   • Марожаная п.

3. Паметка ў выглядзе дзвюх рысак, якія ўтвараюць востры вугал унізе.

   • Паставіць птушку на полі сшытка.

|| памянш. птушачка, ✂.

|| прым. птушыны, ✂.

• З птушынага палёту (з вышыні, адкуль усё відаць).
• Жыць на птушыных правах (не маючы трывалага становішча, забеспячэння; разм.).
• Толькі птушынага малака не хапае (пра поўны дастатак; разм. жарт.).

птушкагадоўля, ✂, ж.

Развядзенне свойскай птушкі як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. птушкагадоўчы, ✂.

птушкалоў, ✂, м.

Чалавек, які займаецца лоўляй птушак (пераважна пеўчых).

птушкалоўства, ✂, н.

Лоўля птушак як промысел.

птушкаферма, ✂, ж.

Прадпрыемства, якое займаецца развядзеннем свойскай птушкі.

• Саўгасная п.

птушнік, ✂, м.

1. Памяшканне для свойскай птушкі.

2. Работнік, які даглядае свойскую птушку.

|| ж. птушніца, ✂.