птушка назоўнік | жаночы род
-
Пакрытая пер’ем і пухам пазваночная жывёліна з крыламі, дзвюма канечнасцямі і дзюбай.
- Вадаплаўныя птушкі.
- Пеўчыя птушкі.
- Вольная п. (таксама пераноснае значэнне: пра свабоднага, ні ад каго не залежнага чалавека).
- Важная п. (пераноснае значэнне: пра важнага чалавека; размоўнае).
-
зборны назоўнік: Такія жывёлы як прадмет развядзення, палявання, прадукт харчавання.
- Хатняя п.
- Рэзаная п.
- Марожаная п.
-
Паметка ў выглядзе дзвюх рысак, якія ўтвараюць востры вугал унізе.
- Паставіць птушку на полі сшытка.
|| памяншальная форма: птушачка.
|| прыметнік: птушыны.
- З птушынага палёту (з вышыні, адкуль усё відаць).
- Жыць на птушыных правах (не маючы трывалага становішча, забеспячэння; размоўнае).
- Толькі птушынага малака не хапае (пра поўны дастатак; размоўнае жартаўлівае).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)