Verbum

мяса, ✂, н.

1. Туша ці частка тушы забітых жывёл, птушак, што ідуць у ежу.

   • Свежае м.
   • Варанае м.

2. Мяккая частка пладоў, ягад; мякаць.

◊

• Выдраць (вырваць) з мясам (разм.) — пра гузік, аплік: адарваць разам з кавалкам тканіны, скуры.

• Гарматнае мяса — пра салдат, якіх насільна пасылаюць на смерць.

|| прым. мясны, ✂.

• Есці мясное (наз.).
• Мясная жывёла (якая гадуецца на зарэз).

мяса... і мяса-...

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам мяса, мясны, напр. мясапрадукты, мясамалочны.

мясаед, ✂, м.

Перыяд пасля Каляд, калі праваслаўная царква дазваляе есці мясное.

• Калядны м.

|| прым. мясаедны, ✂.

мясакамбінат, ✂, м.

Прадпрыемства, дзе забіваюць жывёлу на мяса і перапрацоўваюць атрыманую сыравіну.

|| прым. мясакамбінацкі, ✂.

мясанарыхтоўкі, ✂, ж.

Дзяржаўнае планавае назапашванне мясапрадуктаў.

|| прым. мясанарыхтоўчы, ✂.

мясарубка, ✂, ж.

1. Машынка, якая рэжа мяса, ператвараючы яго ў фарш.

2. перан. Пра бяссэнсавае кровапраліцце, знішчэнне людзей.

   • Крывавая м.

|| прым. мясарубачны, ✂.

мясісты, ✂.

1. З вялікай колькасцю мяса, які дае многа мяса.

   • Мясістая частка тушы.

2. Тоўсты целам, поўны.

   • М. твар.

3. перан. Які мае багатую, сакавітую мякаць (пра плады).

   • Мясістыя ягады.

|| наз. мясістасць, ✂.

мясіць, ✂; незак.

1. Размякчаць, размінаць якую-н. густую масу, перамешваючы з вадой.

   • М. цеста.
   • М. гліну.

2. перан. Хадзіць, ездзіць па чым-н. гразкім, топкім, сыпкім і пад.; мяць, шкодзіць, топчучы (разм.).

   • М. гразь.
   • Коні месяць пасевы.

3. перан. Біць, дубасіць (разм.).

   • Мясілі яго чым папала, але больш нагамі.

|| зак. змясіць, ✂.

|| прым. мясільны, ✂.

• М. цэх хлебазавода.

мяснік, ✂, м.

Той, хто прадае мяса, гандлюе мясам.

мястэчка, ✂, н. (уст.).

Пасёлак гарадскога тыпу.

• М. Любча.

|| прым. местачковы, ✂.

• М. жыхар.