мясіць, ; незак.

  1. Размякчаць, размінаць якую-н. густую масу, перамешваючы з вадой.

    • М. цеста.
    • М. гліну.
  2. перан. Хадзіць, ездзіць па чым-н. гразкім, топкім, сыпкім і пад.; мяць, шкодзіць, топчучы (разм.).

    • М. гразь.
    • Коні месяць пасевы.
  3. перан. Біць, дубасіць (разм.).

    • Мясілі яго чым папала, але больш нагамі.

|| зак. змясіць, .

|| прым. мясільны, .

  • М. цэх хлебазавода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)