Verbum

знябыты, ✂ (разм.).

Змораны, змучаны.

• З. ад доўгай хады.

знябыцца, ✂; зак. (разм.).

Змарыцца, змучыцца.

• 3 за доўгую дарогу.

|| незак. знебывацца, ✂.

знявага, ✂, ж.

1. гл. зняважыць.

2. Тое, што можа зняважыць, абразлівы ўчынак, слова.

   • Нанесці каму-н. знявагу.
   • Пакараць каго-н. за знявагу.

зняважлівы, ✂.

Які змяшчае ў сабе знявагу.

• З. позірк.

|| наз. зняважлівасць, ✂.

зняважыць, ✂; зак.

Зняславіць, прынізіць, абразіць.

• З. сваімі паводзінамі.
• З. чые-н. пачуцці.

|| незак. зневажаць, ✂.

|| наз. зневажанне, ✂ і знявага, ✂.

зняверыцца, ✂; зак.

Страціць веру, давер’е.

• З. ў сябрах.

|| незак. знявервацца, ✂.

знявечыцца, ✂; зак.

Знявечыць сябе, пакалечыць.

|| незак. знявечвацца, ✂.

знявечыць, ✂; зак.

Нанесці каму-н. значныя фізічныя пашкоджанні.

• З. у бойцы.

|| незак. знявечваць, ✂.

зняволенне, ✂, н.

1. гл. зняволіць.

2. Стан таго, хто пазбаўлены волі, знаходжанне ў турме, ссылцы.

   • Турэмнае з.
   • Быць у зняволенні.

зняволены, ✂, м.

Чалавек, пазбаўлены волі, які знаходзіцца ў турме.

|| ж. зняволеная, ✂.