зняволенне назоўнік | ніякі род

  1. гл. зняволіць.

  2. Стан таго, хто пазбаўлены волі, знаходжанне ў турме, ссылцы.

    • Турэмнае з.
    • Быць у зняволенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)