Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

знізіцца, ; зак.

  1. Спусціцца ніжэй.

    • Сонца знізілася.
  2. (1 і 2 ас. не ўжыв), перан. Стаць ніжэйшым (па ступені, велічыні, інтэнсіўнасці і пад.).

    • Цэны знізіліся.
    • Аўтарытэт знізіўся.

|| незак. зніжацца, .

|| наз. зніжэнне, .

  • Самалёт пайшоў на з. (пачаў зніжацца ў 1 знач.).

знізіць, ; зак.

  1. Апусціць ніжэй, зменшыць вышыню (напр., палёту) чаго-н.

    • З. самалёт.
  2. перан. Зрабіць ніжэйшым (па ступені, велічыні, інтэнсіўнасці і пад.).

    • З. сабекошт.
    • З. патрабаванні.

|| незак. зніжаць, .

|| наз. зніжэнне, .

знізу, прысл.

  1. З ніжняга боку, унізе.

    • Хлеб падгарэў з.
    • З. даверху.
    • Глядзець з. ўверх на каго-н. (таксама перан. адносіцца да каго-н. з глыбокай павагай).
  2. перан. 3 боку шырокіх мас народа, працоўных.

    • Рух пачаўся з.
    • Крытыка з.

зніклы, .

Які знік, перастаў існаваць, стаў нябачным.

  • З. страх.

знікнуць, ; зак.

Перастаць існаваць, прапасці, схавацца.

  • Туман знік.
  • З. у натоўпе.

|| незак. знікаць, .

|| наз. знікненне, .

знітаваны, .

Моцна звязаны, з’яднаны дружбай.

  • Знітаваная група.

|| наз. знітаванасць, .

знітавацца, ; зак.

  1. гл. нітавацца.

  2. перан. Злучыцца, з’яднацца.

    • Іх лёсы моцна знітаваліся.

|| наз. знітаванне, .

знітаваць, ; зак.

  1. гл. нітаваць.

  2. Пераплесці, злучыць чым-н.

    • З. правады.
  3. перан., каго-што. Аб’яднаць, згуртаваць.

    • З. брыгаду.

|| незак. знітоўваць, .

|| наз. знітоўванне, .

|| наз. знітаванне, .

знічка, , ж.

Падаючая зорка.

  • На небе прамільгнула з.

знішчальнік, , м.

  1. Той, хто знішчае каго-, што-н.

    • З. грызуноў.
  2. Баявы самалёт для знішчэння авіяцыі праціўніка.

  3. Лётчык знішчальнай авіяцыі.