Verbum

злы, ✂.

1. Які тоіць у сабе зло.

   • З. намер.
   • Злая доля (няшчасная).

2. Поўны злосці, варожасці.

   • З. чалавек.
   • Злыя вочы.

3. Сярдзіты, поўны злосці на каго-, што-н.

   • Ён з. на ўсіх.

4. Куслівы, злосны (пра жывёл).

   • З. сабака.

5. перан. Ужыв. для абазначэння вышэйшай ступені якой-н. якасці, дзеяння, стану і пад., выражанага назоўнікам (разм.).

   • З. мароз.
   • Злыя вятры.

злыбеда, ✂, ж. (разм.).

Бяда, ліха.

• Навалілася з. на вёску.

злыгаць, ✂; зак.

1. Знізаць, звязаць.

   • З. стаеннікаў.

2. перан. Злучыць, звязаць.

   • Ходзяць, нібы чорт іх злыгаў.

|| незак. злыгваць, ✂.

|| наз. злыгванне, ✂.

злыдзень, ✂, м. (разм.).

1. Шкодны чалавек, ліхадзей.

2. толькі мн. Нягоды, бяда.

   • Як уваляцца злыдні, то не на тры дні (прыказка).

злыселы, ✂ (разм.).

Зусім лысы, аблыселы.

• Злыселая галава.