Verbum

гета, нескл., н.

У некаторых краінах; асобныя кварталы горада, выдзеленыя для пражывання дыскрымінаваных расавых ці рэлігійных груп насельніцтва.

• Негрыцянскія г. (у ЗША).
• Яўрэйскія г. (у Еўропе пры фашызме).
• Каталіцкія г. (у Паўночнай Ірландыі).

гетман, ✂, м.

1. На Украіне ў 16—17 стст.: начальнік казацкага войска і вярхоўны правіцель.

2. У Польшчы ў 16—18 стст.: камандуючы ўсімі ўзброенымі сіламі.

|| прым. гетманскі, ✂.

гетры, ✂, ж.

Від цёплай адзежы для ног, якая надзяваецца паверх абутку і закрывае ногі ад шчыкалатак да каленяў.

|| прым. гетравы, ✂.

гетэрагенны, ✂.

Разнародны па сваім складзе або паходжанні частак; проціл. гамагенны.