гетман, ✂, м.

  1. На Украіне ў 16—17 стст.: начальнік казацкага войска і вярхоўны правіцель.

  2. У Польшчы ў 16—18 стст.: камандуючы ўсімі ўзброенымі сіламі.

|| прым. гетманскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)