Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёіоуыэя’
агджзлнпрстхчш

вушак, ✂, м.

Бакавы брус у дзвярной асадзе.

|| прым. вушачны, ✂.

вушанка, ✂, ж.

Цёплая шапка з вушамі (гл. вуха ў 3 знач.).

вушасты, ✂ (разм.).

З вялікімі вушамі.

  • В. кажан.

|| наз. вушастасць, ✂.

вушка, ✂, н.

  1. гл. вуха.

  2. Тое, што і вуха (у 4 знач.).

    • В. звона.
    • В. бота.

  3. Дзірачка ў іголцы для ўцягвання ніткі.

    • Іголкавае в.

  4. пераважна мн. Макаронны выраб у выглядзе фігурных кавалачкаў цеста.

    • Булён з вушкамі.

|| прым. вушкавы, ✂.

вушнік, ✂, м. (разм.).

Урач, спецыяліст па хваробах вуха.