вушка назоўнік | ніякі род
-
гл. вуха.
-
Тое, што і вуха (у 4 знач.).
- В. звона.
- В. бота.
-
Дзірачка ў іголцы для ўцягвання ніткі.
- Іголкавае в.
-
пераважна мн. Макаронны выраб у выглядзе фігурных кавалачкаў цеста.
- Булён з вушкамі.
|| прыметнік: вушкавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)