Verbum

вундэркінд, ✂, м.

Дзіця с надзвычайнымі здольнасцямі.

|| прым. вундэркіндаўскі, ✂.

вунь, часц.

1. указальная. Ужыв. для ўдакладнення месца ці месцазнаходжання каго-, чаго-н.

   • В. там, каля лесу.
   • А в., што гэта за дрэва?

2. вылучальная. Вылучае або падкрэслівае значэнне таго ці іншага слова ў сказе.

   • В. нядаўна мы іх бачылі тут.

3. узмацняльная. У спалучэнні з займеннікамі ўказвае на меру або ступень якасці чаго-н.

   • В. колькі ягад вы набралі.
   • В. якая глыбокая яма.

4. у знач. прысл. У тым месцы, не тут.

   • В. відаць вёска.

◊

• Вунь (яно) што або вунь (яно) як (разм.) — вокліч для выказу здзіўлення або ўсведамлення.