Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вуж, , м.

Адна з неядавітых змей сямейства паўзуноў.

  • Выкручвацца вужом (таксама перан.):

    1. падлізвацца, падлашчвацца, дабіваючыся чаго-н. і
    2. падманам, хітрасцю старацца выйсці з цяжкага становішча.

|| прым. вужовы, .

вужавінне, , н.

Скура змяі, скінутая ў час лінькі.

вужака, , ж.

  1. Агульная назва паўзуноў з доўгім гнуткім целам без ног, змяя (разм.).

    • Віцца вужакай (таксама перан. падлізвацца, падлашчвацца, дабіваючыся чаго-н.).
  2. перан. Пра ліхога, каварнага чалавека.

|| прым. вужачы, .

  • Вужачая скура.

вужаня, і вужанё, , н.

Дзіцяня вужа.

вужышча, , н.

Тоўстая кручаная вяроўка, якой уціскаюць вазы (з сенам, снапамі і пад.).