Verbum

вуза, ✂, ж.

Клейкае рэчыва, якое выпрацоўваюць пчолы з гаючых смалістых выдзяленняў пупышак дрэў (бярозы, таполі, асіны); пропаліс.

вуздэчка, ✂, ж.

Частка вупражы — аброць з рамянёў з цуглямі, якая надзяваецца на галаву каню.

• Раменная в.

|| прым. вуздэчкавы, ✂.

вузел​¹, ✂, м.

1. Месца, дзе звязаны канцы чаго-н. або зацягнута пятля на чым-н.

   • Завязаць в. або вузлом.
   • В. на канаце.
   • Хусцінка на шыі завязана ў в.
   • Марскі в. (асобы спосаб завязвання тросаў у маракоў).

2. Месца перакрыжавання, стыку чаго-н. і пад. (ліній, магістралей, валокнаў і пад.).

   • Чыгуначны в.
   • В. дарог.
   • Тэлеграфны в.
   • Нервовы в.
   • В. супярэчнасцей (перан.).

3. Частка механізма або тэхнічнае Устройства, якія ўяўляюць сабой складанае злучэнне дэталей, асобных частак (спец.).

   • Зборка вузлоў.
   • Санітарныя вузлы ў кватэрах (каналізацыя, водаправод і пад.).

4. Тое, што і клунак. Звязаць рэчы ў в. Гордзіеў вузел (кніжн.) — пра заблытаныя абставіны, справы [па імені цара Гордзія, што завязаў вузел, які быў рассечаны Аляксандрам Македонскім].

   • Рассячы гордзіеў вузел (смела вырашыць цяжкае пытанне).

|| памянш. вузельчык, ✂.

|| прым. вузлавы, ✂.

вузел​², ✂, м. (спец.).

Адзінка скорасці судна, роўная адной марской мілі ў гадзіну.

вузець, ✂; незак.

Станавіцца вузейшым.

|| зак. павузець, ✂.

вузіць, ✂; незак.

Рабіць вузейшым, звужваць.

• В. штаны.

вузкаваты, ✂.

Недастатковы па шырыні.

• В. рукаў.
• В. праезд.

вузкакалейка, ✂, ж. (разм.).

Вузкакалейная чыгунка.

вузкакалейны, ✂.

З вузкай рэйкавай каляёй.

• Вузкакалейная чыгунка.

вузкі, ✂.

1. Невялікі ў шырыню, у папярочніку.

   • Вузкая дарога.
   • Вузкае месца (перан. пра цяжкасці ў ажыццяўленні чаго-н.).

2. Вельмі цесны, недастаткова прасторны.

   • В. рукаў.
   • Кашуля вузкая ў грудзях.

3. Які ахоплівае нямногае, нямногіх, абмежаваны.

   • Вузкая спецыяльнасць.
   • Вузкае кола сяброў.
   • Вузкая нарада.

4. перан. 3 абмежаванымі поглядамі, інтарэсамі, недалёкі.

   • В. кругагляд.

|| наз. вузкасць, ✂.