Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

блі́жні, .

  1. Самы блізкі па адлегласці.

    • Бліжнія вёскі.
  2. Родны чалавек або прыяцель.

    • Дапамога сваім бліжнім.

блізару́кі, .

  1. Які дрэнна бачыць на далёкую адлегласць.

  2. перан. Недальнабачны.

    • Блізарукае рашэнне.

|| наз. блізарукасць, .

блі́зіцца, ; незак.

Набліжацца, надыходзіць.

  • Б. жніво.

блі́зкі, .

  1. Які знаходзіцца, адбываецца на невялікай адлегласці.

    • Б. лес.
    • Жыць блізка (прысл.).
  2. Які аддзяляецца невялікім прамежкам часу.

    • Блізкае будучае.
  3. Які мае кроўныя сувязі; родны.

    • Б. сваяк.
    • Страціць блізкіх (наз.).
  4. Звязаны пачуццямі сімпатыі, дружбы, любві.

    • Блізкія адносіны.
  5. Падобны.

    • Блізкія па зместу творы.
  6. Добра вядомы, дарагі.

    • Здаецца блізкім той куток, дзе нарадзіўся і вырас.

|| памянш. блізенькі, .

|| наз. блізкасць, .

блізня́ты, , н.

Дзеці адной маці, якія нарадзіліся адначасова.

  • Браты-б.

|| прым. блізнячы, .

блік, , м.

Светлавая пляма або водбліск якога-н. святла на гладкай паверхні, на цёмным фоне.

блін, , м.

Мучны выраб з рэдкага цеста, спечаны на скаварадзе.

  • Бліны з макам.
  • Б. не клін: бруха не расколе (прыказка).

|| прым. блінны, і бліновы, .

блінда́ж, , м.

Абарончае збудаванне для ўкрыцця жывой сілы ад агню праціўніка і паражальных фактараў ядзернага выбуху.

|| прым. бліндажны, .

блі́нная, , ж.

Сталовая, закусачная, у якой бліны з’яўляюцца абавязковай стравай.

блі́нчык, , м.

Тонкі блін з пшанічнай мукі, звычайна з якой-н. начынкай.

  • Блінчыкі з мясам.