блізкі прыметнік
-
Які знаходзіцца, адбываецца на невялікай адлегласці.
- Б. лес.
- Жыць блізка (прыслоўе).
-
Які аддзяляецца невялікім прамежкам часу.
- Блізкае будучае.
-
Які мае кроўныя сувязі; родны.
- Б. сваяк.
- Страціць блізкіх (назоўнік).
-
Звязаны пачуццямі сімпатыі, дружбы, любві.
- Блізкія адносіны.
-
Падобны.
- Блізкія па зместу творы.
-
Добра вядомы, дарагі.
- Здаецца блізкім той куток, дзе нарадзіўся і вырас.
|| памяншальная форма: блізенькі.
|| назоўнік: блізкасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)