Verbum

цесля, ✂, м.

Тое, што і цясляр.

цесната, ✂, ж.

1. гл. цесны.

2. Адсутнасць прасторы.

   • Жыць у цеснаце.
   • У цеснаце, ды не ў крыўдзе (прыказка).

3. Скапленне людзей на малой прасторы.

   • У аўтобусе ц.

|| прым. цеснаваты, ✂.

цесны, ✂.

1. Які займае недастатковую плошчу, непрасторны.

   • Ц. пакой.
   • Цесная вулачка.
   • У вагоне цесна (у знач. вык.: цесната ў 3 знач.).

2. Пра адзенне, абутак і пад.: малы па размеру.

   • Цесныя боты.

3. Шчыльна размешчаны адзін каля аднаго.

   • Дзеці сядзелі цесным радком.
   • Цесна (прысл.) паставіць кнігі.

4. перан. Абмежаваны, вузкі.

   • Цеснае кола знаёмых.

5. перан. Блізкі, непасрэдна звязаны з кім-, чым-н.

   • Ц. кантакт.
   • Цесная дружба.
   • Гэтыя праблемы цесна (прысл.) звязаныя.

|| наз. цесната, ✂ і цеснасць, ✂.

цеста, ✂, н.

1. Вязкая маса з мукі, замешанай на вадзе, малацэ і пад.

   • Замясіць ц.
   • Здобнае ц.

2. Густая маса, атрыманая пры змешванні цвёрдага, сыпкага рэчыва з вадкасцю.

   • Бетоннае ц.

|| прым. цеставы, ✂.

цестамес, ✂, м.

Рабочы, які замешвае цеста, або апарат, які выконвае такую работу.

цестамясілка, ✂, ж.

Машына, якая месіць цеста.

• Механічная ц.

|| прым. цестамясільны, ✂.

цестападобны, ✂.

Па ступені густаты, вязкасці падобны на цеста.

• Цестападобная маса.

|| наз. цестападобнасць, ✂.

цесць, ✂, м.

Жончын бацька.

|| прым. цесцеў, ✂.

цеціва, ✂, ж.

1. Вяроўка, струна, якая сцягвае канцы лука.

2. Туга нацягнутая вяроўка, трос у некаторых механізмах, прыладах (спец.).

   • Ц. лучковай пілы.

3. Бакавая нахіленая бэлька лесвіцы, у якую ўстаўлены канцы прыступкаў (спец.).

цецярук, ✂, м.

Вялікая птушка атрада курыных.

|| прым. цецеруковы, ✂.